2024 Auteur: Jasmine Walkman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:35
De eiwitcomponent van het dieet is een van de belangrijkste ingrediënten van het dagmenu.
De dagelijkse behoefte aan eiwitten in de voeding is maximaal 120 g, maar dit is het maximum. Gewoonlijk wordt er dagelijks ongeveer 70-100 g eiwit in het lichaam opgenomen, wat eigenlijk voldoende is.
Eiwitinname is vooral nodig voor adolescenten. Ze ondergaan intensieve processen van het opbouwen van cellen en weefsels. Daarom hebben ze meer eiwitten nodig.
En als voor volwassenen de hoeveelheid eiwit die per dag wordt gebruikt 1,1 - 1,3 g per kilogram lichaamsgewicht is, dan kan dit voor kinderen 2-3 keer worden verhoogd.
Niet alleen de kwantiteit maar ook de kwaliteit van de geconsumeerde eiwitten is echter belangrijk. Eiwitten bestaan uit eenvoudiger verbindingen - aminozuren, waaronder de zogenaamde. Essentiële aminozuren.
Het menselijk lichaam kan ze niet zelf synthetiseren, dus moeten ze van buitenaf komen.
Bijzonder rijk aan essentiële aminozuren zijn dierlijke eiwitten, die deel uitmaken van producten als rundvlees, kabeljauw, eieren, zuivelproducten (kaas, kwark).
Plantaardige producten bevatten veel minder essentiële aminozuren dan dierlijke producten. Daarom is vegetarisme niet altijd nuttig. Wanneer alleen plantaardige producten worden geconsumeerd, krijgt het lichaam niet de benodigde hoeveelheid essentiële aminozuren binnen en dit beïnvloedt de synthese van eiwitten door het lichaam.
Voor het normale verloop van de eiwitstofwisseling moeten vegetariërs een grote hoeveelheid voedsel consumeren, wat niet onbelangrijk is voor het maag-darmkanaal.
Van plantaardige producten zit een grote hoeveelheid essentiële aminozuren in walnoten. Ze kunnen echter nauwelijks het grootste deel van het voedselrantsoen uitmaken.
Ter informatie voegen we eraan toe dat het verbranden van 1 g eiwit 4 kilocalorieën oplevert.
We mogen niet vergeten dat eiwitten de zogenaamde. specifieke dynamische actie, d.w.z. het metabolisme van andere stoffen versnellen, meer bepaald de opname van vetten door het lichaam.
Daarom moet in verschillende diëten voor gewichtsverlies het eiwitbestanddeel compleet zijn, anders blokkeert het de vetstofwisseling.
Aanbevolen:
Het Ijzerrijke Voedsel Dat We Nodig Hebben
Het lichaam heeft ijzer nodig. Immers, elke cel in het lichaam bevat ijzer en gebruikt deze belangrijke voedingsstof om zuurstof van het bloed naar de weefsels en longen te transporteren. Als het ijzergehalte niet optimaal is, krijgen de cellen niet genoeg zuurstof en kan een persoon bloedarmoede krijgen.
Waarom We Zink En Selenium Nodig Hebben?
Zink is het scheikundige element met een uiterst belangrijke rol voor de gezondheid en het behoud van een goed uiterlijk. Het is noodzakelijk voor de groei en het herstel van het lichaam en is betrokken bij de synthese van verschillende belangrijke hormonen en bij honderden enzymatische reacties.
Waarom We Magnesium Nodig Hebben
Magnesium is een mineraal dat het vaakst in de natuur wordt aangetroffen in de vorm van verschillende chemische verbindingen met calcium. Het wordt gevonden in zeewater, minerale bronnen en in het groene pigment van planten. Het is algemeen bekend dat magnesium een essentieel ingrediënt is in het menselijk en dierlijk lichaam en dat het nodig is voor de activiteit van ongeveer 300 verschillende enzymen.
Hebben Mensen Zuivelproducten Nodig? Dit Is Wat De Wetenschap Zegt
Er is altijd discussie geweest over de vraag of mensen melk en zuivelproducten echt nodig hebben. Wat er ook over wordt gezegd, op een gegeven moment beslist iedereen voor zichzelf of hij deze producten consumeert of niet. Voeding is echter gebaseerd op wetenschap en heeft een bepaalde mening, vooral in het licht van recent onderzoek over dit onderwerp.
Elke Dag Hebben We 400-500 G Melk Of Zuivelproducten Nodig
Veel gerechten worden bereid met toevoeging van verse of yoghurt, kaas, kaas, kwark, room en andere zuivelproducten. Daarnaast is melk te vaak een vast onderdeel van het dagmenu van veel mensen. Daarom is het niet oninteressant om de smaak en voedingswaarde ervan te kennen.
