2024 Auteur: Jasmine Walkman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:35
Samardala (Nectaroscordum siculum ssp. Bulgaricum syn. Allium bulgaricum) is een van de hoofdingrediënten van het traditioneel in ons land gekleurde zout. Samardala is een kruidachtige plant die behoort tot de uienfamilie en endemisch is op het Balkan-schiereiland. Als bestanddeel van het gekleurde zout en geheel als specerij wordt de samardala gedroogd en geplet.
Vertaald uit het Grieks betekent Nectaroscordum siculum nectar-knoflook en het is geen toeval dat de Engelse naam van het kruid Honingknoflook (honingknoflook) is. Samardala wordt ook wel wilde ui, Bulgaarse ui, Bulgaarse knoflook en andere genoemd. In feite is samardala een specerij die alleen in Bulgarije en vooral in de regio Strandzha, Sliven, Stara Zagora, Kazanlak en Sunny Beach het meest wordt gebruikt.
In dit zuidoostelijke deel van het land samardala je kunt het volledig vers of gedroogd vinden op de markten, en mensen kweken het als een verplichte plant in hun achtertuin. Samardala komt ook in kleinere hoeveelheden voor in Roemenië, Moldavië, het Krim-schiereiland, de Kaukasus, zelfs in Turkije en de zuidelijke delen van Italië en Frankrijk.
Je kunt hem in het wild zien groeien in het kreupelhout van beuken- en haagbeukbossen. Het is een bolgewas, waaruit meerdere dunne en tot 40 cm lange stelen voortkomen. Samardala is een naaste verwant van knoflook en ui, maar de bladeren hebben een andere vorm met drie stralen. Een legende zegt dat toen God de planten schiep, hij de bladeren van de samardala met 3 vingers greep om deze uit de grond te trekken en zo de specifieke vorm van de bladeren kreeg.
de bladeren van samardala besteden in maart, maar de prachtige bloemen bloeien in april-mei. De bloemen van de plant zijn klokvormig, bont in een mengsel van paars, geel, lichtroze, wit, bruin. Dit is de reden waarom samardala door veel liefhebbers van flora als sierplant wordt gekweekt.
Samardal-verwerking
Samardala heeft een sterke licht kruidige en bittere smaak, vooral als het vers is. Verse bladeren zijn aanzienlijk heter dan uien, knoflook, gist. De meest populaire is echter de gedroogde versie, waarbij de bladeren 1 dag worden gedroogd en tot pulp worden vermalen en vervolgens worden gemengd met zout.
Dit mengsel werd uitgespreid en weer gedroogd. Sommige mensen pletten of malen verse samardala met zout, wat de meest extreme optie is voor de bereiding ervan - de kruidigheid die de plant afgeeft is vele malen sterker dan bij het snijden van uien en je huilt zeker. Het afgewerkte kruid heeft een karakteristieke groene kleur en om niet donker te worden, moet het op een droge en donkere plaats worden bewaard.
Samardala bevat weinig aromatische stoffen, dus etherische olie kan niet worden geëxtraheerd. Aan de andere kant fixeert de combinatie met zout zijn geurstoffen en daarom wordt de plant in dit duet gedroogd aangeboden. De hoeveelheid samardala-zout moet 1-1 zijn.
Het drogen zelf duurt ongeveer 30-40 dagen, in schaduwrijke, geventileerde ruimtes bij temperaturen tot 30 graden, en het mengsel wordt periodiek geroerd. Als de samardala op een hogere temperatuur wordt gedroogd, kan het zijn dat de frisse groene kleur verloren gaat en het kruid bruin wordt.
Culinair gebruik van samardala
Als je besluit te proberen waarmee het gerecht is gekookt? samardala, weet dan dat verse bladeren beter geen culinaire verwerking ondergaan. Gebruik hiervoor alleen het gedroogde mengsel. Je kunt verse samardala gebruiken in salades, vooral die met tomaten en komkommers, waar het kruid heel goed bij past.
Bestrooi de salade met geraspte kaas, want samardala is een goede aanvulling op de smaak. Met niet minder succes geeft samardala een interessante smaak aan sla of gerechten met spinazie, dok, brandnetel.
Droog samardala is uitstekend geschikt voor het op smaak brengen van aardappelen in welke vorm dan ook, evenals eieren, kip, lam en lamskleinigheden, geroosterde champignons en rijst. Een geroosterd plakje besmeerd met boter en besprenkeld met samardala roept een nostalgische jeugdherinnering op. Het is belangrijk op te merken dat het zout in het aromatische kruid evenveel is als de samardala zelf, wat betekent dat je het met mate moet gebruiken of als je het kruid aan een gerecht toevoegt, voeg dan niet veel zout apart toe.
Voordelen van samardala
Samardala is opgenomen in de lijst van geneeskrachtige planten die vallen onder de bepalingen van de Geneeskrachtige Plantenwet SG nr. 91 21.09.2002 Er zijn aanwijzingen dat de plant een goede werking heeft op hypertensie, maar met toevoeging van zout kan dit worden betwist.
Aanbevolen:
Samardala Geneest Psoriasis
Samardala behoort tot de minder bekende planten. Er is niet veel over bekend en het is geen veel voorkomend kruid. De smaak van samardala is vrij sterk en kan zelfs omschreven worden als pittig en bitter. Als de plant vers is, lijkt hij op mierikswortel, maar zijn helende eigenschappen leveren op geen enkele manier op.
De Magische Samardala Verlaagt De Niveaus Van Slechte Cholesterol
Samardala is een traditioneel Bulgaars kruid waarvan de meeste mensen weten dat het wordt gebruikt om kleurrijk zout te maken. Het speelt een grote rol in het specifieke aroma van de favoriete specerij van veel mensen. Samardala komt het meest voor op de Balkan, hoewel het in sommige landen in Azië bekend is.
Welke Gerechten Kunnen We Proeven Met Samardala?
De meeste mensen vergelijken de samardala met knoflook of uien en vergissen zich niet - de plant is nauw verwant aan zowel knoflook als ui, maar de bladeren in dwarsdoorsnede hebben de vorm van een ster met drie stralen. De naam van samardala vertaald uit het Grieks betekent "
