Wilde Braam

Wilde Braam
Wilde Braam
Anonim

De wilde braam / Rubus chamaemorus / is een meerjarige struik met een sterk groeiende en kruipende stengel, die dicht begroeid is met doornen.

De kleuren van wilde braam zijn wit, verzameld van 3 tot 20 en meer in een zeldzame bos. Bloeit rijkelijk in mei en juni.

De wilde braam is een zeer goede honingplant. Hieruit verzamelen bijen grote hoeveelheden stuifmeel en nectar. In Bulgarije zijn er verschillende soorten wilde bramen die in vlakke delen en bergachtige gebieden groeien.

Wilde bramen is een vrucht die al sinds de oudheid bekend is, maar zelfs vandaag de dag nog steeds geniet van zijn helende eigenschappen. De consumptie ervan brengt niet alleen plezier vanwege de speciale smaak, maar ook de verbetering van de gezondheidstoestand.

Samenstelling van wilde bramen

De wilde braam bevat eiwitten, suikers, cellulose, pectine en tannines, organische zuren / citroenzuur, appelzuur /. Zoet fruit is ook rijk aan vitamine A, C, B en PP.

Van de mineralen zijn ijzer, calcium, kobalt en fosfor het best vertegenwoordigd. Wilde bramen zijn een bron van tocoferolen, die essentieel zijn voor de ontwikkeling van de foetus in de baarmoeder.

Wilde bramen
Wilde bramen

100 gram wilde braam bevat 83 ml water, 6,8 g koolhydraten, 31 calorieën, 0,8 g eiwit en 0 g vet.

Wilde bramen koken

Om de volle, zure en zure smaak van wilde bramen te voelen, kun je ze het beste vers eten. Overrijpe bramen hebben een zachtere en zoetere smaak.

Traditioneel worden wilde bramen gebruikt om gelei of jam te maken. In sommige Scandinavische landen worden ze gebruikt om likeur te maken. Wilde bramen worden gebruikt om cakes, pannenkoeken en verschillende desserts te maken. In Noorwegen wordt het geserveerd met room en suiker.

Voordelen van wilde bramen

De wilde braam is een waardevolle vrucht in medische en dieetvoeding. Het is uiterst nuttig bij beriberi, cardiovasculaire en gastro-intestinale ziekten. Wilde bramen zijn ook een uitstekende remedie tegen koorts. Verbetert de conditie van griep, verkoudheid en angina. Dit type braam helpt bij vergiftiging en brandwonden.

De rijpe vruchten van wilde braam hebben zweten, diureticum, krampstillend, antimicrobiële en versterkende werking. Ze versterken het immuunsysteem en verhogen de bloedstolling.

Wilde bramenbladeren hebben een ontstekingsremmend effect, herstellen het bloed, genezen wonden. Het afkooksel van de bladeren wordt gebruikt voor blaasontsteking, diarree, jicht en stofwisselingsstoornissen.

Wilde bramenvruchten
Wilde bramenvruchten

In combinatie met visolie helpen de verse bladeren van de plant etterende abcessen te verwijderen. Vanwege het hoge gehalte aan vitamine C zijn wilde bramen een uitstekend middel tegen scheurbuik.

Vanwege de rijke samenstelling en een aantal nuttige eigenschappen wordt wilde braam veel gebruikt in cosmetica.

Extracten ervan worden toegevoegd aan een aantal maskers, crèmes, gels en shampoos. De vrucht is uiterst waardevol voor mensen met probleemhaar en een gevoelige droge huid.

Volksgeneeskunde met wilde bramen

Bulgaarse volksgeneeskunde beveelt de wortels en bladeren van wilde bramen aan bij diabetes, bloedspuwing, diarree, dysenterie, witte stroom, blindedarmontsteking, zware en langdurige menstruatie, spataderen. Wilde bramen worden beschouwd als een effectief middel tegen kanker.

Uitwendig wordt het afkooksel van de bladeren aangebracht als een gorgel voor ontsteking van het tandvlees en de keel. De vruchten worden aanbevolen om ontstekingen van de luchtwegen, verkoudheid, te versterken.

Twee eetlepels wilde bramenbladeren worden met 500 ml kokend water gegoten en 1 uur laten weken. De gespannen infusie wordt 4 keer per dag 1 kopje gedronken voor de maaltijd.

De wortels worden op bijna dezelfde manier bereid - 1 eetl. wortels worden overspoeld met 500 ml kokend water en koken gedurende 10 minuten.

Schade door wilde bramen

De wilde braam mag niet worden geconsumeerd bij de volgende ziekten en aandoeningen: maag- en darmzweren; nierziekte; acute gastritis met verhoogde zuurgraad.

Aanbevolen: